Στιγμές μνήμης...Κάρπαθος 2006...

"Αγρυπνείτε εν παντί καιρώ δεόμενοι¨...

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Ο Άγιος Μάρκος ο Ασκητής συμβουλεύει τον καθένα μας «πρώτα να αποκτήσει γνώση και σύνεση όποιος θέλει να σηκώσει το Σταυρό και να ακολουθήσει το Χριστό, με την αδιάκοπη έρευνα των λογισμών μέσα στον εαυτό του, να αποκτήσει πολλή μέριμνα για τη σωτηρία του και σύνεση και πολύ επιμέλεια για την πορεία του προς το Θεό, για να μη περπατάει αγνοώντας που και πως πηγαίνει και βαδίζει στο σκοτάδι, χωρίς φως λυχναριού». Ο Κύριος μας στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, στο κεφάλαιο ιγ΄ και στίχο 33 μας τονίζει πολύ ζωντανά: «βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν», που σημαίνει να είσθε προσεκτικοί και άγρυπνοι και να προσεύχεσθε. Και αλλού ο Κύριος, μιλώντας για την Δευτέρα Παρουσία Του, τονίζει σε όλους μας: «αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρώ δεόμενοι» (Λουκά, κα΄,36). Δηλαδή σε κάθε στιγμή και ώρα και ημέρα και νύκτα ο νούς και η καρδιά μας να αγρυπνούν, αλλά και να προσευχόμαστε. Συνδέει πάντα ο Κύριος την νήψιν με την προσευχή.

Απόσπασμα από το άρθρο Νήψις και προσευχή, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Απρίλιο του 1997

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός

Στιγμές μνήμης...10 χρόνια "Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM"

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος στην εορταστική εκδήλωση του Ραδιοφωνικού Σταθμού "Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM" με την ευκαιρία της εισόδου στον 10ο χρόνο λειτουργίας του.

"Ψυχή μου, ψυχή μου ανάστα, τι καθεύδεις;"...

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και στην υμνολογία της Εκκλησίας υπάρχουν εγκώμια για την αναγκαιότητα της νήψεως και της αγρύπνου προσευχής. Στο γνωστό τροπάριο της Μεγάλης Εβδομάδας ψάλλουμε: «Βλέπε ουν ψυχή μου μη το ύπνο κατενεχθής, ινα μη τω θανάτω παραδοθής, και της βασιλείας έξω κλεισθής». Σε μια ευχή στην ακολουθία του Μεσονυκτικού προσευχόμαστε προς τον Κύριο λέγοντας: «Κύριε Παντοκράτωρ…δώρησαι ημίν εν αγρύπνω καρδία και νήφουσα διανοία, πάσαν του παρόντος βίου την νύκτα ημάς διελθείν». Και στην ακολουθία του Αποδείπνου ζητάμε από τον Κύριο να μας δώσει «σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν» δηλαδή να μας δώσει καρδία ξύπνια, γεμάτη από επαγρύπνηση στον πνευματικό πόλεμο με τους ακάθαρτους λογισμούς. Αλλά και στο Μεγάλο Απόδειπνο λέμε σε μια ευχή: «Φώτισον τους οφθαλμούς μου, Χριστέ ο θεός, μήποτε υπνώσω εις θάνατον, μήποτε ειπεί ο εχθρός μου. Ίσχυσα προς αυτόν». Και στην ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος βάζει η Εκκλησία στα χείλη μας τον ωραιότατο ύμνο, που μας ξυπνά από το λήθαργο και την αμέλεια: «Ψυχή μου ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις; Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι, ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών, και τα πάντα πληρών».

Απόσπασμα από το άρθρο Νήψις και προσευχή, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Απρίλιο του 1997

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδό

Όσο ζούμε έχουμε ανάγκη απο την νήψιν...

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Δεν μπορεί να υπάρξει πνευματική ζωή, ορθόδοξη χωρίς νήψιν και προσευχή. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει «αν φυλάξουμε το νόμο της νήψεως και το έργο της διακρίσεως μέσα στην πνευματική γνώση, από τις οποίες καρπώνεται η εν Χριστώ ζωή, τότε ο αγώνας των προσβολών, των παθών, δεν προσεγγίζει καθόλου την διάνοια. Ο πνευματικός πλούτος και η υγεία της ψυχής συνιστάται στην νήψιν και στην επιμέλεια. Διότι όσο ζει κανείς έχει ανάγκη από την νήψιν και την επιμέλεια και από την αγρυπνία, για να φυλάξει τον θαυσαυρόν του. Αν όμως, κανείς εγκαταλείψει αυτή τη θέση του, θα αρρωστήσει και θα γίνει θύμα κλοπής. Δεν πρέπει να εργάζεσαι πνευματικά μέχρι να δεις στη ψυχή σου τον καρπό μόνο, αλλά είναι ανάγκη να αγωνίζεσαι μέχρι το θάνατο. Διότι πολλές φορές τον ωριμασμένο καρπό τον καταστρέφει ξαφνικά το χαλάζι».

Στιγμές μνήμης...Εορτή Αγίου Αντύπα...

Για πρώτη φορά η Μητρόπολη Πειραιώς τίμησε την Κυριακή 6 Απριλίου 1997 την εορτή του Αγίου Αντύπα, Μητροπολίτη Περγάμου, Προστάτη των Οδοντιάτρων. Στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς τελέστηκε Θεία Λειτουργία στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας. Μετά την Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε εορταστική εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού με κεντρικό ομιλητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννη Ζηζιούλα Την εκδήλωση προλόγισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος.

Στιγμές μνήμης....Κωνσταντίνος Καρούσος...

Η μεγάλη και σπουδαία πνευματική και εκκλησιαστική διαδρομή αλλά και το έργο του Γέροντα ως κληρικού και Μητροπολίτη έχει ίσως επισκιάσει την μεγάλη του προσφορά ως λαϊκού και μάλιστα σε πολύ δύσκολες εποχές. Η δράση του ως λαϊκός κατηχητής και θεολόγος είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ζωή του. Στην φωτογραφία ο Κωνσταντίνος Καρούσος στην Πάτρα με ομάδα νεαρών επιστημόνων και φοιτητών τους οποίους δίδασκε τις αλήθειες της πίστεως μας. Ο Γέροντας θα "γιόρταζε" σήμερα το "πρώτο του βάπτισμα"...

Άγιε Δέσποτα, το σεπτό πρόσωπο σας είναι συνδεδεμένο με την καθημερινή μας ζωή.

 

Η ομιλία της ηθοποιού Άννας Συνοδινού για τον Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο τον Φεβρουάριο του 1998 επί τη συμπληρώσει  20 ετών ποιμαντορίας

Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου του 1998, ο Δήμος Πειραιά για να τιμήσει τον Πνευματικό Πατέρα της πόλης μας οργάνωσε τιμητική εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς με αφορμή την συμπλήρωση 20 ετών ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου. Στην  μίλησε μεταξύ άλλων και η ηθοποιός Άννα Συνοδινού.

«Σεβασμιώτατε Άγιε Δέσποτα, πολυαγαπημένε μας πατέρα, Κύριε Καλλίνικε. Ευχαριστώ τον Θεό, που με αξιώνει σήμερα να ευρίσκομαι ενώπιον Σας για να μιλήσω για την σεπτή προσωπικότητα Σας. Επιθυμώ να συγχαρώ τον αξιότιμο Δήμαρχο Πειραιωτών Κύριο Στυλιανό Λογοθέτη και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για την λαμπρή σκέψη να εορτάσουν την επέτειο συμπληρώσεως 20 ετών προσφοράς του Ιεράρχου της πόλεως, όπου υπηρετούν ως Δημοτικοί Άρχοντες και απολαμβάνουν την ευλογία και την προστασία Σας. Αυτό είναι καλό σημάδι, αφού η σημερινή κοινωνία υπολογίζει σοβαρά τη διδασκαλία της Εκκλησίας, που μας παραδίδει ότι: «Το μέγα υπούργημα της ιεροσύνης είναι ανώτερο του βασιλικού, όπως το χαρακτηρίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Και χρειάζεται να πραγματοποιούνται αυτές οι εορτές, διότι η ιστορία της πόλεως του Πειραιώς θα καταγράψει τα πραγματικά γεγονότα για το τι συμβαίνει στην πόλη αυτή κατά τις διάφορες περιόδους, ώστε να πληροφορούνται και να εκτιμούν οι μεταγενέστεροι ορθώς την προσφορά ενός εκάστου. Ευχαριστώ τον κ. Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο για την τιμητική πρόσκληση τους να συνενώσω μετ’ αυτών σκέψεις και αισθήματα στη σημερινή εκδήλωση. Η πατερική ρήση: «Εν’ όλη τη ψυχή σου ευλαβού τον Κύριον και τους Ιερείς αυτού θαύμαζε – δηλαδή τίμα» είναι ο ουσιαστικός λόγος, ο οποίος με ενέπνευσε να τολμώ να ίσταμαι, Σεβασμιώτατε, στην σκηνή του θεάτρου αυτού και να σας προσφωνώ σε μια δημόσια εξομολόγηση. Ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να το πράξω. Πέρυσι τέτοιες μέρες, όταν μου προτάθηκε να συμμετάσχω σε σχετική εκδήλως τιμής για σας από τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς ήμουν δεσμευμένη με υποχρέωση παραστάσεων στην Αθήνα. Καλό και ευλογημένο, είμαστε εδώ σήμερα.

Στιγμές μνήμης...Θεοδώρα Καρούσου, η μητέρα του Γέροντα...

Στην μητέρα του, Θεοδώρα Καρούσου, ο Μακαριστός Γέροντας είχε ιδιαίτερη αγάπη γιατί μαζί αντιμετώπισαν τις δυσκολίες της ζωής και την απώλεια του πατέρα του. Στην φωτογραφία, πνευματικά τέκνα του Γέροντα, νέος τότε Αρχιμανδρίτης, που υπηρετούσαν στο Παγκράτι το Σύνδεσμο Αγάπης "Ιερός Χρυσόστομος" μαζί με την αείμνηστη μητέρα του.

Εμπόδια σε κάθε βήμα της ζωής μας...

                        

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στην πορεία του ο χριστιανός πρέπει να υπερνικήσει πολλά εμπόδια. Σε κάθε του βήμα έχει εμπόδια, είτε από τον ίδιο τον «παλαιό» εαυτό του, που αντιστέκεται πεισματικά πολλές φορές στη ζωή της αρετής και της αγιότητας, είτε από εμπόδια, που παρεμβάλλονται μέσα από το επάγγελμα και το καθημερινό έργο του πιστού. Ακόμα και από τα εμπόδια, που ο Σατανάς σπείρει σε κάθε βήμα της ζωής μας. Η νήψις είναι το φάρμακο, που μας διατηρεί άγρυπνους. Μας ανοίγει τα μάτια να βλέπουμε τα εμπόδια και μας βοηθάει να τα αντιμετωπίσουμε και να τα νικήσουμε. Βέβαια η νήψις στην πνευματική ζωή είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με τη συνεχή προσευχή. Κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας δεν νοείται νήψις χωρίς προσευχή. «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε…» είναι η εντολή του Κυρίου, δηλαδή αγρυπνείτε, «νήφετε εν πάσι», αλλά και προσεύχεσθε συνεχώς, για να νικήσετε την αμαρτία.

Απόσπασμα από το άρθρο Νήψις και προσευχή, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Απρίλιο του 1997

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός

Στιγμές μνήμης..."Πειραϊκό Χωριό"...

Αναμνηστική φωτογραφία από τα εγκαίνια των Κατασκηνωτικών Εγκαταστάσεων "Πειραϊκό Χωριό" της Μητροπόλεως Πειραιώς, στην Παιανία Αττικής - 21 Ιουνίου 1992.

Ο ανυπέρβλητος κατακτητής

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Έπειτα από μια φωτεινότατη ζωή ο Θεάνθρωπος Ιησούς βρέθηκε εκεί, όπου οι άνθρωποι του εγκλήματος τελείωναν την άνομη ζωή τους. Θα τον δούμε και πάλι φέτος πάνω στο ικρίωμα του Σταυρού. Και οι καρδιές μας θα ραγίσουν από συγκίνηση μπρος στο πάθος Εκείνου που έδωσε τον εαυτό Του «λύτρον αντί πολλών». Θα δούμε την μορφή Του, στην οποία ζωγραφίζονταν η πλήρης αγιότητα, αλλοιωμένη. Θα δούμε το πρόσωπο Του, που ακτινοβολούσε αγάπη και παρηγοριά, ωχρό από τους πόνους του μαρτυρίου. Θα ατενίσουμε τα μάτια, που είχαν τη δύναμη να σαγηνεύσουν τα πλήθη, να βασιλεύουν. Και το γλυκόφθογγο εκείνο στόμα, από το οποίο βγήκε η μοναδική και πρωτάκουστη διδασκαλία, να σιγά. Αν έκρινε κανείς από το άδοξο τέλος του Σταυρωμένου Ιησού, επόμενο ήταν να πιστεύει ότι το όνομα του θα θαβόταν διαπαντός κάτω από την πλάκα του «καινού μνημείου». Μήπως αυτό δεν πίστευαν οι εχθροί Του και δεν ζητούσαν με τη μικρή ελπίδα ότι ο ενοχλητικός γι’ αυτούς Διδάσκαλος θα άνηκε πια στο παρελθόν, μετά τον ατιμωτικό θάνατο, στον οποίο Τον καταδίκασαν. Αλλά πόσο απατήθηκαν!

Στιγμές μνήμης....Εκδήλωση τιμής και αγάπης...18 Φεβρουαρίου 1997

Ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Πειραιώς τιμώντας τα 20 χρόνια πνευματικής και πατρικής ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου, διοργάνωσε τιμητική εκδήλωση αγάπης στις 18 Φεβρουαρίου του 1997, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Κορύφωση της εκδήλωσης η στιγμή που ο Σεβασμιώτατος παραλαμβάνει από τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως Πειραιώς Αρχιμανδρίτη π. Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο το δώρο του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς.

Η Εκκλησία δεν αλλοιώνει το ήθος της

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Το μήνα Οκτώβριο αρχίζει το ιεραποστολικό έτος για την Εκκλησία. Μετά από την ανάπαυλα του καλοκαιριού η Εκκλησία αρχίζει πάλι όλες τις ποιμαντικές δραστηριότητες της και την προσπάθεια της να καλλιεργήσει τους πιστούς πνευματικά. Βεβαίως όλο το χρόνο η Εκκλησία εργάζεται αλλά επεκράτησε οι έντονες ιεραποστολικές προσπάθειες της να γίνονται από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο. Κατηχητικά σχολεία, Κύκλοι Μελέτης Αγίας Γραφής, Φοιτητικές δραστηριότητες, Σχολές Γονέων, ποικίλες νεανικές δραστηριότητες, ενεργοποιούνται έντονα κατά την περίοδο αυτή. Η Εκκλησία προσκαλεί κάθε άνθρωπο να έρθει κοντά της, κοντά στο σωτήρα Χριστό. Ιδιαίτερα την εποχή αυτή απευθύνεται προς τους νέους κάθε ηλικίας, τους προσκαλεί να έρθουν στο φώς που εκπέμπεται από τον μοναδικό φωτοδότη Ιησού Χριστό και να απολαύσουν την επιτυχία στη ζωή, που προσφέρει η ζωή της Εκκλησίας. Και απευθύνεται σε κάθε νέο πάσης ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου. Του λέει: Έλα, πλησίασε την μάνδρα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, γνώρισε από κοντά τις μοναδικές αλήθειες του Ευαγγελίου, κοίταξε από κοντά τι προσφέρει η Εκκλησία του Χριστού σε κάθε νέο, μη μένεις αναπαυμένος με τα ξυλοκέρατα που προσφέρει η μακριά από το Θεό ζωή. Εδώ στην Εκκλησία υπάρχει ψωμί που στηρίζει τη ζωή και φως που καθοδηγεί αλάνθαστα την ανθρώπινη πορεία.

Περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία"...Ιούνιος 1994...

Το εξώφυλλο του Περιοδικού Πειραϊκή Εκκλησία τον Ιούλιο του 1994 με κεντρικό θέμα την επίσκεψη 250 παιδιών από την Ουκρανία, τα οποία φιλοξενήθηκαν στις εγκαταστάσεις και ενημερώθηκαν για τις δράσεις της Μητροπόλεως Πειραιώς.

Η Πίστη φωτίζει τους λογισμούς

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Προ χρόνων ένα περιοδικό στη Γαλλία δημοσίευσε το εξής τραγικό γεγονός: Κάποιος εκαυχάτο στο καφενείο ότι κατόρθωσε μετά από πολλές προσπάθειες να ξεριζώσει την πίστη από την καρδιά της γυναίκας του, που πρώτα ήταν θεοσεβούμενη. Το βράδυ, καθώς γύριζε στο σπίτι του, βλέπει έξω στην αυλή του μαζεμένο πολύ κόσμο, που ήταν αναστατωμένος. Τον κυρίευσε ταραχή και όρμησε μέσα στο σπίτι του να ιδή τι συνέβαινε. Τι να ιδή όμως; Η γυναίκα του ήταν νεκρή μαζί με τα παιδιά του. στο χέρι της δύστυχης γυναίκας, ήταν ένα σημείωμα που έγραφε: «Από τότε που έχασα την πίστη μου στο θεό, είμαι ανεπανόρθωτα δυστυχισμένη, εγώ και τα παιδιά μου, γι’ αυτό προτίμησα το θάνατο». Ήταν ο  καρπός και το αποτέλεσμα της αθεϊστικής σποράς του συζύγου. «Όποιος σπέρνει θύελλες, θερίζει κεραυνούς» λέγει κάποιο σοφό γνωμικό. Και ο προφήτης βεβαιώνει γι τους απίστους ότι: «Άνεμον σπείρουν και καταιγίδα θερίζουν» (Ωσηέ 8,7).

Περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία"....Ιανουάρος 2003...

Το εξώφυλλο του Περιοδικού Πειραϊκή Εκκλησία του Ιανουαρίου 2003 για τα Άγια Θεοφάνια στον Πειραιά παρουσία του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου.

"ΠΟΛΛΟΙ ΓΑΡ ΕΙΣΙ ΚΛΗΤΟΙ….ΟΛΙΓΟΙ ΔΕ ΕΚΛΕΚΤΟΙ"…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Ο Κύριος πολλές φορές κατέκλειε τους λόγους του με την φράση: «πολλοί γαρ είσι οι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί». (Ματθ. 20,16). Ήθελε να υπογραμμίσει στους πιστούς του ότι πολλοί θα δεχθούν την κλήση του, αλλά λίγοι θα ανταποκριθούν σ’ αυτήν και θα αναδειχθούν εκλεκτοί. Την φράση αυτή του Κυρίου είναι συμφέρον μας να την ενθυμούμεθα συχνά. Όλοι είμεθα κλητοί Θεού. όλους μας έχει καλέσει ο Θεός στο ουράνιο δείπνο της βασιλείας του. θα αναδειχθούμε όμως υιοί της επουρανίου βασιλείας; Η καθημερινή πραγματικότης μαρτυρεί πως οι λοξοδρομήσεις και οι παρεκκλίσεις από τον δρόμο της αρετής είναι συχνές. Πολλοί ξεκινούν την πνευματική ζωή, αλλά λίγοι της κατορθώνουν. Δεν φθάνει να αρχίσει κανείς, αλλά πρέπει και να τελειώσει καλά.

Στιγμές μνήμης...Η πρώτη συνάντηση με τους νέους...

Στιγμές μνήμης...στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς...

"Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών".....

Η τελευταία κατοικία του Μακαριστού Γέροντα Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου στο Μοναστήρι της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στο οποίο ήταν και κτίτωρ, έτσι όπως τον επιμελήθηκαν ο Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Εφραίμ Παναούσης και οι Πατέρες της Αδελφότητας. Ο Μακαριστός Γέροντας με τις ικεσίες του στον Θεό παρακολουθεί και εύχεται για την πνευματική καρποφορία του Μοναστηριού που τόσο πολύ αγάπησε.

Η πρώτη Ιερατική Σύναξη του Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου στις 7 Φεβρουαρίου 1978

Η Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 12 Ιανουαρίου 1978 εξέλεξε τον Τιτουλάριο Μητροπολίτη Ρωγών Καλλίνικο Μητροπολίτη Πειραιώς. Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου του 1978 τελέσθηκε η ενθρόνιση στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς και δύο μέρες μετά, στις 7 Φεβρουαρίου του 1978, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος πραγματοποίησε την πρώτη ιερατική σύναξη της Μητροπόλεως του στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και αμέσως έδειξε την μέριμνα του για τον εφημεριακό κλήρο και την βαθιά ευθύνη της πατρότητας που είχε η θέση του αλλά και η καρδιά του.

Κώστας Ζουρδός

«Να δώσουμε το μήνυμα το ορθόδοξο της αλήθειας. Το μήνυμα που σώζει…»

 

Η αντιφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στην χειροτονία του π. Μεθόδιου Κρητικού στις 9 Μαρτίου 1987

Παιδί μου Μεθόδιε, δεν είναι απλή σύμπτωση η χειροτονία σου κατά την σημερινή ημέρα. Επέλεξα την ημέρα αυτή που η Εκκλησία μας  εορτάζει τον θρίαμβο και την νίκη εναντίον της πλάνης και των αιρέσεων και την επικράτηση της κρυστάλλινης ορθοδόξου αλήθειας. Επέλεξα την ημέρα αυτή σαν ημέρα χειροτονίας σου εις πρεσβύτερον για να σου είναι μια συνεχής υπόμνησης το μαρτύριο και οι αγώνες και το αίμα των αγωνιστών της ορθοδόξου πίστεως. Για να ενθυμήσαι πάντοτε όλους εκείνους οι οποίοι αψηφώντες κινδύνους αγωνίστηκαν δια μέσου των αιώνων δια να διαφυλάξουν αυτόν τον θησαυρό της αχράντου Ορθοδοξίας μας, τον οποίο εμείς απολαμβάνουμε. Επέλεξα την ημέρα αυτή για να ενθυμήσαι πάντοτε τις θυσίες των, το μαρτύριο των και τους αγώνες των, την πλήρη και απόλυτη αφοσίωση των εις τον Χριστό και την Εκκλησία του. Η Εκκλησία μας γιορτάζει σήμερον αυτόν τον θρίαμβο Της και όλοι πανηγυρίζουμε και χαίρεται η καρδιά μας. Όμως γεννούνται μέσα μας και ερωτήματα. Ερωτήματα που πρέπει να απασχολούν κάθε σοβαρό κληρικό και κάθε σοβαρό και νουνεχή ορθόδοξο λαϊκό πιστό. Δεν πρέπει να αρκούμαστε στις δάφνες του παρελθόντος, ούτε να επαναπαυόμεθα στον θρίαμβο και στις νίκες τω πατέρων μας. Ούτε ακόμα και να μας επαναπαύει το ότι μας διεφύλαξαν και μας παρέδωσαν αυτόν τον μέγα θησαυρόν της κρυστάλλινης ορθοδόξου αληθείας.

Τα Πειραϊκά νιάτα απάντησαν ΝΑΙ στη φωνή της Εκκλησίας...

Τα Πειραϊκά νιάτα απάντησαν ΝΑΙ στη φωνή της Εκκλησίας...Πόσα πολλά μας έμαθες. Πόσα πολλά σου χρωστάμε.Η ευγνωμοσύνη μας θα είναι παντοτινή κι μνήμη σου ας είναι αιώνια".

π. Καλλίνικος Μαυρολέων

Στιγμές μνήμης...Σύνδεσμος Επιστημόνων Πειραιά...

Ο Πιστός και ο κόσμος

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Ο Κύριος ομιλών στους μαθητάς του, αποκαλύπτει ότι ο κόσμος τον εμίσησε. «Εί ο κόσμος υμάς μισεί, γινώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν» (Ιωαν. 15,18). Γιατί αυτός ο φιλιππικός εναντίον του κόσμου; Πάλι η Γραφή μας διδάσκει ότι ο Χριστός ήλθε για αν σώσει τον κόσμο. Πως λοιπόν εξηγείται αυτό το κατηγορητήριο εναντίον του κόσμου; Όταν η Γραφή ομιλεί περί του «κόσμου» δεν εννοεί τον λαό του Θεού. δεν εννοεί τους ανθρώπους που είναι παιδιά του Θεού. Η λέξη «κόσμος» μέσα στην Αγία Γραφή σημαίνει πνεύμα και τρόπο ζωής και ανθρώπους μακριά από τον Θεό. Κόσμος κατά την Αγία Γραφή είναι ο αμαρτωλός τρόπος της ζωής, οι αμαρτωλές συνήθειες, το διεστραμμένο πνεύμα της κοινωνίας, οι διεστραμμένες σκέψεις και αντιλήψεις των μακράν του Θεού ανθρώπων. Κόσμος είναι οι άνθρωποι που κοσμούν και διακοσμούν τα ανθρώπινα πάθη και την αμαρτωλή ανθρώπινη σκέψη. Δεν είναι οι εχέφρονες, οι νουνεχείς, οι διαθέτοντες σοβαρή σκέψη. Δεν είναι ο απλοϊκός λαός με την αγαθή διάθεση. είναι το ρεύμα το αμαρτωλό που επικρατεί στις ανθρώπινες κοινωνίες που βαδίζουν αντίθετα προς το θέλημα του Θεού.

Η συγκινητική προσφορά του Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά...

Το Δεκέμβριο του 1998 οι μαθητές του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά αποφασίζουν να τραγουδήσουν τα κάλαντα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο και ήταν από τα πρώτα δημόσια σχολεία που πήραν αυτήν την γλυκιά πρωτοβουλία. Τα παιδία συνοδευόμενα από τον Διευθυντή του σχολείου τους τον κ. Χρήστο Μακρή (Πρόεδρος σήμερα της Σχολικής Επιτροπής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Πειραιά), από τον Μουσικό κ. Μάνο Αχαλινοτόπουλο (Λέκτορας σήμερα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας) και εκπροσώπων του Συλλόγου Γονέων, φτάνουν στο επισκοπικό μέγαρο και το κατακλύζουν με φωνές και χαμόγελα. Ο Σεβασμιώτατος ακούει συγκινημένος τις μελωδικές παιδικές χαρούμενες φωνές που συνοδεύονται από τους ήχους του κλαρίνου του μουσικού τους κ. Αχαλινοτόπουλου και τους εύχεται πατρικά για την ζωή και την πρόοδο τους. Όταν  τελειώνει ο Σεβασμιώτατος την μικρή του ομιλία, ο Διευθυντής του σχολείου κ. Χρήστος Μακρής εκφράζει την στεναχώρια του για το γεγονός ότι στην σχολική του μονάδα που λειτουργούσε τμήμα φύλαξης (προπομπός του ολοήμερου σχολείου) υπάρχουν μαθητές που δεν έχουν την δυνατότητα της σίτισης. Αμέσως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος δίνει εντολή στην ενορία της Ευαγγελίστριας Πειραιώς για να αναλάβει την σίτιση των μαθητών ( συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ).

Ο Ενθρονιστήριος λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 1978, με τη συμμετοχή Κλήρου, Λαού και των Αρχών της πόλεως του Πειραιά πραγματοποιήθηκε η ενθρόνιση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου. Μετά την υποδοχή που επιφύλαξαν στον Σεβασμιώτατο οι αρχές της πόλης στην πλατεία του μνημείου του Γεωργίου Καραϊσκάκη στο Νέο Φάληρο και τις προσφωνήσεις του Δημάρχου έξω από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, έγινε η τελετή της ενθρονίσεως στην Αγία Τριάδα Πειραιώς όπου ο Σεβασμιώτατος απεύθυνε τον ενθρονιστήριο λόγο:

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι άγιοι εν Χριστώ Πατέρες και Αδελφοί, Εξοχώτατε κ. Υπουργέ, Εντιμότατοι Άρχοντες, πολιτικοί, δημοτικοί, στρατιωτικοί και λιμενικοί της πόλεως ταύτης, Αδελφοί μου Πρεσβύτεροι και Διάκονοι, Ευλογημένε και ευγενικέ ορθόδοξε πιστέ λαέ του Πειραιώς.Με αισθήματα ολοκάρδιου ευγνωμοσύνης προς τον θείον της Εκκλησίας Δομήτορα, τον Κύριον μας Ιησούν Χριστόν, και με βαθειάν συυναίσθησιν των πολλαπλών ευθυνών και πολυμερών υποχρεώσεων, τας οποίας επομίζομαι, ίσταμαι, κατά την πανεπίσημον και ιστορικήν, αλλ’ εν ταυτω δι’ εμέ στιγμήν, επί του περικλέους Θρόνου της πολυανθρώπου ταύτης Ιεράς Μητροπόλεως του Πειραιώς, τον οποίον επί 12ετίαν όλην εκλέϊσεν ο αείμνηστος προκάτοχος μου και πρώτος Ποιμενάρχης αυτής κυρός Χρυσόστομος, όστις, από της εξαιρέτου ταυτης σκοπιάς, υπέρ Χριστού καλώς αγωνισθείς, και την καλήν αυτού μαρτυρίαν δους προς οικοδομήν του σώματος της Εκκλησίας έσχεν «έγκαρπον και τέλειαν ανάλυσιν» (Α΄ Κλημ. XL, IV, 5) μεταφυτευθείς εις την αγήρω μακαριότητα, ένθα εις το επουράνιον και νοερόν παρεδρεύει θυσιαστήριον. Ειη αυτού η μνήμη αιώνια και αι υπέρ της λογικής ταύτης ποίμνης ευχαί αυτού διηνικείς και διάπυροι.

Ο Γέροντας Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος και η αγάπη του για τους νέους...

Χριστιανούπολη Καλοκαίρι του 1986

Τον Ιούλιο του 1986 ήταν η πρώτη μου χρονιά στην Χριστιανούπολη, στην Κατασκήνωση της Μητροπόλεως Πειραιώς, στο Καπανδρίτι Αττικής στην περίοδο του Γυμνασίου. Η ενορία του Αγίου Βασιλείου εκείνη την χρονιά είχε δύο ομάδες. Στον θάλαμο 3, κάτω από την παλιά τραπεζαρία με ομαδάρχη τον Μανώλη Βενετσιάνο (στην ομάδα αυτή ήμουν και εγώ) και στον θάλαμο 7, στην μικρή πλατεία με ομαδάρχη τον Γιώργο Ξενάκη. Αρχηγός ήταν ο π. Πολύκαρπος Μπόγρης με υπαρχηγούς τον Ματθαίο Χάλαρη και τον Χρήστο Νικολαΐδη.

Γερόντισσα Χριστονύμφη Κάρτσωνα

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στις 5 Φεβρουαρίου (1997) εκοιμήθη εν Κυρίω, η οσιοτάτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Λουκούς, κοντά στο Άστρος Κυνουρίας, Χριστονύμφη Κάρτσωνα, σε ηλικία 85 ετών. Η μεταστάσα υπήρξε μια πολύ σπουδαία φυσιογνωμία, με ξεχωριστά διανοητικά και πνευματικά χαρίσματα, με μόρφωση ξεχωριστή, με φυσική αρχοντιά και ευγένεια και με απόλυτη την αγάπη και αφοσίωση στον Θεό. Υπήρξε μια σπάνια γυναικεία προσωπικότης. Διετέλεσε επί 47 χρόνια ηγουμένη της Ιεράς Μονής Λυκούς, αφού προηγουμένως είχε υπηρετήσει ως ηγουμένη μερικά χρόνια στο μικρό μοναστήρι της Αγίας Ελεούσης, πλησίον της ιδιαίτερης πατρίδας μου, Βαρθολομιού Ηλείας. Κατήγετο από αρχοντική οικογένεια Καλαμών, την οικογένεια των Καρτσωνέων. Ο πατέρας της ήταν γιατρός. Από νεωτάτης ηλικίας είχε επηρεασθεί από φιλομοναχικές τάσεις της πατρίδας της Καλαμάτας και είχε αποφασίσει να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία του Θεού. οι γονείς της αρχικά έφεραν αντίρρηση. Όμως από την δύσκολη θέση την έβγαλε ο τότε αείμνηστος Μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος, τον οποίο εγνώρισε, όταν κάποτε λειτουργούσε σε ναό των Αθηνών και την βοήθησε να ικανοποιήσει τον μύχιο πόθο της καρδιάς της.

Στιγμές Μνήμης...Γιορτή Νεολαίας Αγίου Βασιλείου Πειραιώς...

Στιγμές Μνήμης...Γιορτή Νεολαίας Αγίου Βασιλείου Πειραιώς...

"Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια"...

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Μια παρέα θρησκευόμενων νέων, λίγα χρόνια πριν, αποφάσισε να επισκεφτεί έναν φωτισμένο ασκητή κληρικό με πολλά πνευματικά χαρίσματα στην αγωνιστική του παλαίστρα κάπου στην Αττική. Σε μια αποστροφή τις συζήτησής τους το θέμα πήγε  γύρω από έναν Μητροπολίτη που με το έργο του είχε συγκλονίσει την μητροπολιτική του περιφέρεια αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Ο ασκητής κληρικός είπε για τον Μητροπολίτη πως: «Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια». Ο ασκητής κληρικός δεν ήταν άλλος από τον ασκητή της Πεντέλης, τον χαρισματούχο Γέροντα π. Πορφύριο και ο Μητροπολίτης, ο Πειραιώς Καλλίνικος Καρούσος.

"Και ο Τιμονιέρης και ο Άνεμος"...

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

«Επιλέγω ως πατέρας και γέρων να ταπεινωθώ, να ζητήσω συγγνώμη και να υποχωρήσω και όχι να σκανδαλίσω το ποίμνιο, τα παιδιά μου της Πειραϊκής Εκκλησίας που τόσο αγάπησα και για τα οποία θυσίασα τα πάντα!».

Η φράση αυτή αποτελεί απόσπασμα από την ίσως τελευταία δημόσια τοποθέτηση  του πρώην Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου που φανερώνει τη μεγάλη του πνευματική αξία αλλά και την αγάπη που τρέφει για τους Πειραιώτες που διακόνησε για πάνω από τριάντα χρόνια και αφιέρωσε  τη ζωή του σε εκείνους. Ο λόγος μας βέβαια για το Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο, τη μεγαλύτερη εκκλησιαστική προσωπικότητα των τελευταίων πενήντα χρόνων και ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ιστορίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ιησούς Χριστός οδηγός της Ζωής

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η Ανάστασης του Κυρίου μας  την οποία εορτάζουμε, είναι πηγή παρηγοριάς και ελπίδος. Είναι το παμμέγιστο θαύμα, το ιστορικά μεμαρτυρημένο, το αδιάσειστο και ατράνταχτο, που αποτελεί τον βράχο και το θεμέλιο της Πίστεως μας. Είναι το θαύμα, το ένα και μοναδικό, που έδωσε φως και ζωή, λύτρωση και σωτηρία στον πεπτωκότα άνθρωπο. Ο ενανθρωπήσας Λυτρωτής με την Ανάσταση Του συνέτριψε τα δεσμά του Άδου, επάτησε τον θάνατο, αφήρεσε τη δύναμη της αμαρτίας, μας συμφιλίωσε με τον Θεό Πατέρα μας, μας ανέστησε πνευματικά, μας έδωσε την δυνατότητα της θεώσεως και μας άνοιξε ελεύθερο το δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού.

"Είμαι έτοιμος να πάω κοντά στον Θεό...Το έργο μου το τελείωσα..."

Η τελευταία μου εν ζωή συνάντηση με τον Γέροντα Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο.

Την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου με τον π. Συμεών Βενετσιάνο επισκεφθήκαμε τον Γέροντα Μητροπολίτη Πειραιώς στο ιδιωτικό θεραπευτήριο που νοσηλευόταν μετά από εγκεφαλικά επεισόδια που του είχαν δημιουργήσει μια ακαμψία στην δεξιά πλευρά. Εκεί στον 6ο όροφο αντίκρυζε όσο μπορούσε τον αγαπημένο του Πειραιά. Δίπλα του οι φύλακες άγγελοι της ζωής του, η Μοναχή Μελάνια, ο Γιάννης και ο π. Χριστοφόρος που μαζί με τον π. Καλλίνικο Γεωργακόπουλο έμειναν συνέχεια δίπλα του ακόμα και όταν ο Γέροντας ήταν στην εντατική και δεν μπορούσαν να του προσφέρουν τίποτα. Όταν μας είδε μας κάλεσε κοντά του και κρατούσε το χέρι μια το δικό μου και μια του π. Συμεών. Και τότε μετά την αναφορά μας ότι ξαναγύρισε πάλι έστω και έτσι στον αγαπημένο του Πειραιά και μάλιστα κοντά στην ημέρα της επετείου της ενθρόνισης του μας είπε τα συγκλονιστικά λόγια: "Είμαι έτοιμος να πάω κοντά στο Θεό. Το έργο μου το τελείωσα. Στεναχωριέμαι που ταλαιπωρώ τους ανθρώπους που με φροντίζουν. Μέχρι πριν λίγους μήνες κήρυττα τον Θείο Λόγο, 70 χρόνια κηρύττω, και τώρα δεν μπορώ να κάνω τον Σταυρό μου. Είχα να έρθω στον Πειραιά από την στιγμή που παραιτήθηκα και ήρθα τώρα άρρωστος σε μια κλινική που εγώ εγκαινίασα. Και αντικρύζοντας από το παράθυρο στον Ναυτικό Όμιλο λέει στον π. Συμεών: "Θυμάσαι Συμεών εδώ τις εκδηλώσεις που κάναμε".  Γράφοντας σχεδόν αδιάκοπα για τον Γέροντα από το 2008 (σε στιγμές μοναξιάς με μόνη στήριξει την αγάπη των αδελφών μας Πατέρων της Χρυσοπηγής) μου εξέφρασε - μου το είχε ξαναπεί- την τελευταία του επιθυμία όσον αφορά το πρόσωπο μου. "Μου διαβάζουν κατά καιρούς οι πατέρες όσα γράφεις για εμένα. Θα ήθελα ένα λεύκωμα με όλα όσα κάναμε στον Πειραιά"... Φύγαμε από το νοσοκομείο και το μυαλό μας ήταν στην γεμάτη αγάπη και πίστη στον Θεό φωνή του: "Είμαι έτοιμος να πάω κοντά στον Θεό"...Καλό Παράδεισο αγαπημένε μας σπουδαίε Γέροντα...

Κώστας Ζουρδός

"Άγιος Φεβρουάριος"...

Ο Φεβρουάριος θα είναι πάντα ο μήνας που θα μας θυμίζει τον Μακαριστό Γέροντα Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο για ευχάριστους αλλά και για στενάχωρους λόγους. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1978 ενθρονίστηκε στην Μητρόπολη Πειραιώς και στην συνέχεια στις καρδιές μας. Στις 4 Φεβρουαρίου του 2006 καταθέτει την παραίτηση του από την Μητρόπολη Πειραιώς και στις 7 Φεβρουαρίου του 2006 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας την Ελλάδος την αποδέχεται. Στις 6 Φεβρουαρίου του 2006 λειτουργεί για τελευταία φορά ως Μητροπολίτης Πειραιώς. Την 1 Φεβρουαρίου του 2020 νοσηλεύεται στο Πειραϊκό Θεραπευτήριο επιστρέφοντας μετά από 14 χρόνια και πάλι στον Πειραιά. Ο Θεός επέλεξε την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου, στις 29 Φεβρουαρίου του 2020, να τον πάρει κοντά του. Κάθε Φεβρουάριο, θα σημαίνει για πολλούς λόγους, μια γλυκιά μελαγχολία στην καρδιά μας. Για τον πατέρα που ήρθε στην ζωή μας και για τον μεσίτη μας στον Παράδεισο...."Άγιος Φεβρουάριος"....Ο μήνας του Γέροντα της καρδιάς μας...

Κώστας Ζουρδός

Ναι Κύριε, σε είδα…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Ναι, Κύριε, σε είδα τότε που ήμουνα πεσμένος πολύ, που βυθιζόμουνα σε απελπισία, που δεν έβλεπα. Και εσύ με έπιασες από το χέρι, με σήκωσες, με ανέστησες, και μου είπες: Μη φοβάσαι! Πίστεψε σε μένα και θα σωθείς!

 Σε είδα, Κύριε, τότε που ήμουν μόνος. Με είχαν εγκαταλείψει φίλοι και γνωστοί. Με είχε κυριεύσει η απελπισία. Και συ φώναξες βαθιά μέσα στην καρδιά μου «έγειρε ο καθεύδων και αναστά από των νεκρών». Εγώ είμαι ο φίλος σου και ο σύντροφός σου! «ου μη σε άνω ουδ’ ου μη σε εγκαταλείπω».

Σε είδα, Κύριε τότε που βυθιζόμουν από τα κύματα των προβλημάτων της ζωής κι έχανα το θάρρος μου και η μελαγχολία εκυρίευε τη ζωή μου. Και εσύ με έπιασες από το χέρι και μου είπες «ολιγόπιστε εις τι εδίστασας;» και με γέμισες ελπίδα και θάρρος.

Σε είδα, Κύριε, τότε που οι τύψεις με είχαν κυριεύσει για τις άστοχες ενέργειες και πράξεις μου. Και φώναξες σε εμένα και πολλούς όμοιους μου, «δεύτε πάντες προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς». Ναι, Κύριε, σε βλέπω κάθε φορά που γονατίζω και προσεύχομαι και σου μιλώ και του αναφέρω τα βάσανα μου. Ναι, σε είδα πολλές φορές να με παρηγορείς, να με στηρίζεις, να σφουγγίζεις τα δάκρυα μου, να στηρίζεις τα κλονιζόμενα βήματα μου, να με γεμίζεις από εσωτερική ευφροσύνη.

Ναι, Κύριε, σ’ έχω δει πολλές φορές, πάρα πολλές φορές, πάντοτε όταν ανυψώνω τη σκέψη μου κοντά Σου, όταν ζητώ την βοήθεια Σου, όταν με ταπείνωση μελετώ το λόγο Σου, όταν μπορώ να αποβάλλω τον εγωισμό μου.

Κύριε, μου φεύγεις όταν θαρρώ πολύ στον εαυτό μου, όταν νομίζω ότι στέκομαι όρθιος μόνος μου, όταν κυριεύει ο εγωισμός μου, όταν δεν προσέχω στη ζωή μου. Τότε μου φεύγεις. Όμως και τότε στέκεσαι με παράπονο δίπλα στην πόρτα της ψυχής μου. Και θέλεις πάλι να σε καλέσω ναρθεις εντός μου. Και είσαι πρόθυμος να απλώσεις το παντοδύναμο χέρι Σου να με αγκαλιάσεις, να με στήσεις όρθιο, να μου δώσεις δύναμη και θάρρος και να με γεμίσεις με ανέκφραστη χαρά από την θεία παρουσία σου.

Κύριε, δώσε μου πάντοτε μάτια να Σε βλέπω και καρδιά καθαρή να Σε απολαμβάνω.

Απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο: «Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι..;» που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Απρίλιο του 2002

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός

Πιστός μέχρι το τέλος...

Είναι στιγμές που μέσα σου παλεύεις με την λογική και το συναίσθημα, που η καρδιά σου προσπαθεί να νικήσει το μυαλό σου και η φωνή μέσα σου φωνάζει να γράψεις ή να σιωπήσεις. Να αφήσεις τον χρόνο να κυλήσει και την ιστορία να αναλάβει τον ρόλο της ή τώρα που το συναίσθημα είναι "ζεστό" είσαι περισσότερο έτοιμος; Τι φοβάσαι, μήπως η λήθη κερδίζει την μνήμη; Μήπως η απόσταση ξεπεράσει τα γεγονότα; Μήπως σε κερδίσει η σιωπή; Ίσως όλα αυτά και άλλα περισσότερα. Αλλά αυτό που γέρνει την ζυγαριά είναι πως το επίγειο τέλος ενός τόσο σπουδαίου πνευματικού ανθρώπου στην οπτική που το έζησες ή στα γεγονότα που σου περιέγραψαν δεν πρέπει να τα αφήσεις για τον εαυτό σου. Όχι για εκείνον αλλά για όλους εμάς που τον αγαπήσαμε και που πρέπει να γνωρίζουμε τη δύναμη, τη μεγάλη της ψυχής του

Στιγμές μνήμης...Εορτή Αγίου Βασιλείου Πειραιώς

'Ενα απόσπασμα απο την εκπομπή "Αρχονταρίκι"...

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΙΕΡΑΡΧΗ πρ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟ  (Ι. ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΡΙΤΗ, 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020)

Μακαριώτατε, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, Σεβαστοί Πατέρες, ἐντιμότατοι ἄρχοντες, φιλόχριστε καί πενθηφόρε λαέ τοῦ Θεοῦ,

ἐνώπιον τῆς σεπτῆς σοροῦ τοῦ κεκοιμημένου ἁγίου πρώην Πειραιῶς κυροῦ Καλλινίκου ὁ λόγος εἶναι περιττός. Ἡ σιωπή θά ἦταν ἡ πρέπουσα στάση, ὄχι βεβαίως μέ τήν κοσμική ἁπλῶς ἔννοια τῆς ἀπουσίας τοῦ ἐκφερομένου λόγου, ἀλλά μέ τή βαθιά ἐκκλησιαστική τῆς πλήρωσής της ἀπό θεῖα νοήματα καί ἐνεργούσα προσευχή. Γιατί κατά τόν ἅγιο, «σταματᾶ κανείς νά μιλάει, προκειμένου νά προσεύχεται καί νά φωτίζεται ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ», πού θά πεῖ ὅτι ἡ ἐδῶ παρουσία μας ἀποκτᾶ ἔτσι νόημα καί ἱερή ἐνέργεια, πού ἀφενός παρηγορεῖ τήν ψυχή τοῦ μεταστάντος ἁγίου Γέροντά μας ὠθώντας την ἔτι πλέον στήν ἀγκαλιά τοῦ «Ἠγαπημένου», ἀφετέρου προκαλεῖ κι ἐμᾶς τούς «περιλειπομένους» σέ μετάνοια διανοίγοντας τά μάτια μας στό βάθος τῆς πραγματικότητας πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν παντοδύναμη παρουσία καί χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας. Τά λόγια ἄλλωστε τῶν ἱερῶν ὕμνων τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας σ’ αὐτό ἀκριβῶς ἀποσκοποῦν.

 

"Τα Άγια πενήντα λεπτά..."

Τις νυχτερινές ώρες η χρονική απόσταση από τον Πειραιά στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής είναι μόνο πενήντα λεπτά. Η απουσία πολλών οχημάτων στα οδοστρώματα κάνει την ταχύτητα να καταπίνει χρόνο και χιλιόμετρα. Στα πενήντα λεπτά αυτά ωρίμασαν οι σημαντικότερες αποφάσεις του σπουδαιότερου Ιεραποστολικού Έργου της Ιστορίας της Εκκλησίας της Ελλάδος που έγιναν στην Μητρόπολη Πειραιώς. Συνδαιτυμόνες στις «άγιες» αυτές αποφάσεις σε ένα διάλογο με πίστη, πάθος αλλά και σιωπηλές παύσεις ήταν ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος και ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος (Μητροπολίτης Δημητριάδος) με αόρατο και άφωνο ακροατή τον ιστορικό οδηγό του Γέροντα, τον αγαπημένο, Γιώργο Γρίβα.

Η περί ηθικής διδασκαλίας της Εκκλησίας

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η Εκκλησία δεν είναι ένας ανθρώπινος οργανισμός, είναι θεανθρώπινος. Είναι το σώμα του Χριστού. Είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες. Τα δόγματα της Εκκλησίας όπως και η περί ζωής και ηθικής διδασκαλίας της απηχούν την διδασκαλία του δομήτορος της Εκκλησίας, Ιησού Χριστού. Είναι αναλλοίωτα και αμετάβλητα. Δεν μπορούν να μεταβληθούν και να διαφοροποιηθούν σύμφωνα με ανθρώπινες αντιλήψεις. Η περί ηθικής και ειδικότερα η περί λειτουργίας του γενετήσιου ενστίκτου διδασκαλίας της Εκκλησίας είναι διδασκαλία απορρέουσα από τον λόγον του Θεού, όπως έχει αποκαλυφθεί στην Αγία Γραφή και στους Πατέρες της Εκκλησίας. Είναι κανόνες ζωής, που εκφράζουν το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή. Ειδικότερα, το γενετήσιο ένστικτο, κατά την διδασκαλίαν της ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι ένστικτο ζωής, ένστικτο ιερό. Σκοπός του γενετήσιου ενστίκτου είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου δια της αγάπης εντός του νόμιμου γάμου και συνέχεια της ζωής δια της τεκνογονίας. Εντεύθεν η Εκκλησία διδάσκει τον πλήρη σεβασμό προς το γενετήσιο ένστικτο, την αυτοκυριαρχία και την λειτουργία του ενστίκτου μόνον εντός του νόμιμου γάμου. Κάθε εκτροπή λειτουργίας του ενστίκτου εκτός του νόμιμου γάμου δια την Εκκλησία είναι αμαρτία προσβάλλουσα τον Θεόν και αντιβαίνουσα εις τον λόγον και τη διδασκαλία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου.

Το μήνυμα του Εσταυρωμένου: Πάντοτε νέο!

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η εποχή μας είναι εποχή αναζητήσεων αλλά και αμφισβητήσεων. Αμφισβητεί όλα τα παλαιά και αναζητεί νέα μηνύματα. Θέλει νέες ιδέες, νέα πορεία ζωή, νέες κατευθύνσεις, νέα προγράμματα, νέους σχεδιασμούς, νέους προσανατολισμούς. Η αναζήτηση του νέου δεν είναι κακό πράγμα. Αρκεί το νέο να είναι καλύτερο από το παλαιό. Δεν συμβαίνει όμως αυτό τις πιο πολλές φορές. Χαρακτηριστικό των νέων αναζητήσεων είναι πολύ συχνά η επιπολαιότης και η έλλειψη εκτιμήσεως μερικών παλαιών μηνυμάτων, που έχουν όμως διαχρονική αξία, και ενώ είναι παλαιά είναι συγχρόνως και πάντοτε νέα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποιο νέο μήνυμα δίνει στη σύγχρονη εποχή; Είναι στάσιμη και οπισθοδρομική ή προοδευτική; Το ορθόδοξο μήνυμα της ζωής είναι και παλαιό και νέο. Έχει διαχρονική την αξία. Είναι στην ουσία πάντοτε προοδευτικό και πάντοτε ανυψωτικό για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Η Εκκλησία και σήμερα δεν λέγει φανταχτερά λόγια, δεν πετάει πομφόλυγες και πυροτεχνήματα. Έχει λόγο βαρύ, βαθυστόχαστο και ουσιαστικό. Λόγο, που αντέχει στην πρόοδο των χρόνων, που είναι πάντοτε επίκαιρος, γιατί έχει διαχρονική αξία. Είναι πάντοτε ο λόγος της νέος και προοδευτικός αλλά και θεμελιώδης για την ανθρώπινη ζωή και πορεία.

Ιεροσπουδαστές Μητροπόλεως Πειραιώς 1986...

 Από τις πρώτες ενέργειες του Μακαριστού Γέροντα Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου στην Μητροπολιτική του Περιφέρεια ήταν η δημιουργία ομάδας Ιερατικών κλήσεων ώστε η Πειραϊκή Εκκλησία να αποκτήσει  κληρικούς με μόρφωση, ήθος και ιεραποστολικό ζήλο. Τα πρώτα χρόνια της ποιμαντορίας του 30 νέοι φοιτούσαν στις Θεολογικές και Ιερατικές Σχολές. Η ομάδα Ιερατικών Κλήσεων σε τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούσαν επιμορφωτικές συναντήσεις για την πνευματική τους προετοιμασία. Μια τέτοια συνάντηση έγινε και στις 23 Μαρτίου του 1986 στον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου. Στην φωτογραφία διακρίνουμε μεταξύ άλλων, εκτός από τον Αρχιμανδρίτη Π. Ευσέβιο Πιστολή (Μητροπολίτης Σάμου), τον Αρχιμανδρίτη π. Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο (Μητροπολίτη Δημητριάδος) και τον Αρχιμανδρίτη Π. Πολύκαρπο Μπόγρη, τον π. Αρσένιο Πετράκη, τον π. Εφραίμ Παναούση (Ηγούμενο της Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής), τον π. Μεθόδιο Κρητικό (Ιεροκήρυκα της Μητροπόλεως Πειραιώς).

  

Κώστας Ζουρδός

Η Πρώτη Θεία Λειτουργία...

Τον Φεβρουάριο του 1978, ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος τέλεσε την πρώτη του Θεία Λειτουργία ως Μητροπολίτης και κοινώνησε τον πιστό λαό του Πειραιά για πρώτη φορά όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία. Τώρα στο ουράνιο θυσιαστήριο, στην αιώνια λειτουργία μεσιτεύει για όλους εμάς….

Κώστας Ζουρδός

Στιγμές μνήμης...Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς...

Εορτασμός Θεοφανείων 1990...

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί». «Νυν πάντα πεπλήρωται φως, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια, εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την έγερσιν του Χριστού». Ζούμε για μια ακόμα φορά έντονα ένα ανυπέρβλητο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου. Δεν είναι απλώς μια ανάμνηση του μεγάλου γεγονότος της Αναστάσεως, το οποίον αποτελεί την νίκη του θανάτου και τον θρίαμβο του αιώνιου Νικητού. Ο Χριστός «εξήλθε νικών και ίνα νικήση» κατά την φράση της Αποκαλύψεως. Δεν υπέκυψε στην δύναμη του θανάτου. Με την Ανάσταση Του, του αφήρεσε το φαρμακερό κεντρί, τον εξεμηδένισε και τον μετέβαλε σε απλούν επεισόδιο και γέφυρα, δια της οποίας διαπέρωμεν στην πέραν του τάφου ζωή, που είναι όντως ζωή, η αληθινή και μακάρια. Ολόκληρη η δημιουργία αναστήθηκε μαζί με τον Αναστάντα Λυτρωτή. Γι’ αυτό «τα πάντα πεπλήρωται φωτός». Γι’ αυτό εορτάζει «πάσα η κτίσις». «Κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος». Ο θρίαμβος της Αναστάσεως είναι ο νικητήριος παιάν του Αήττητου Νικητού, του Αναστάντος Κυρίου.

Στιγμές μνήμης...Κάρπαθος 2006...

5η Γιορτή Νεολαίας 1984....

Ο Πνευματικός λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στην 5η Γιορτή Νεολαίας της Μητροπόλεως Πειραιώς στο Βεάκειο θέατρο τον Μάιο του 1984.

Το μήνυμα του Εσταυρωμένου

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η έννοια και το περιεχόμενο του μυστηρίου του Γολγοθά, της μεγαλειώδους δηλαδή θυσίας, την οποία με ασύγκριτη αγάπη προσέφερε ο ενανθρωπήσας Κύριος επί του Σταυρού χάριν της ανθρωπότητος, δεν εξαντλούνται μόνον στην συγνώμη του «πεπτωκότος» ανθρώπου και στην δικαίωσιν του ενώπιον της θείας δικαιοσύνης. Αποτελούν συγχρόνως και την αποκάλυψιν της σοφίας του Θεού μέσα στην οποία ο άνθρωπος βρίσκει το μέτρο της αξίας του και τον υψηλόν προορισμόν του και την δόξαν του μεγαλείου του. από το ύψος του Σταυρού απεκαλύφθη το βάθος και η ουσία της «καινής διδαχής» περί της ανυπολογίστου αξίας της ανθρώπινης προσωπικότητος. Ο Κύριος είχε επανειλημμένως περιγράψει το μεγαλείο και την αξία του ανθρώπου. Όταν  έθετε στα χείλη του τη φράση «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς» και διεκήρυσσε «τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα περί ψυχής αυτού» ο άνθρωπος αποδεικνύετο τέκνο του Θεού και ανυψωνόταν σε υπέρτατο ηθικό ύψος και συγχρόνως καθίστατο η κυριότερη αξία του κόσμου.