Ο μεγάλος Άγνωστος

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Προβάλλει και πάλι ενώπιον μας η μέγιστη εορτή της Χριστιανοσύνης, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και οι πιστοί θα σπεύσουν στους ναούς, για να εκφράσουν αισθήματα λατρείας στον σαρκωθέντα Θεό. Πόσοι όμως είναι σε θέση να εμβαθύνουν στο Μέγα Μυστήριο της ενσάρκου οικονομία του Κυρίου; Πόσοι γνωρίζουν αληθινά το νηπιάσαντα Ιησού; Πόσοι έχουν ζώσα σχέση μαζί Του; πόσοι τον γνωρίζουν ως προσωπικό Σωτήρα και Λυτρωτή τους; «Εις τα ίδια ήλθεν και οι ίδιοι Αυτόν ου παρέλαβον». Τι τραγική αντιμετώπιση! Ένας Θεός να έλθει στη γη για να σώσει τον άνθρωπο και ο άνθρωπος να Τον αγνοεί! Προσέφερε Εκείνος τον Εαυτό Του και ο άνθρωπος αρνείται να δεχθεί την προσφορά. Τραγική πραγματικότητα, που κάνει την ψυχή να πονά και να θλίβεται. Διότι η θέα των ανθρώπων, που ζουν χωρίς Χριστό, των ανθρώπων με την κυρτωμένη ψυχή, επειδή θέλουν να αγνοούν το μοναδικό Ανορθωτή των πνευματικά τυφλών, επειδή περιφρονούν Αυτόν, που ήλθε να δώσει «τυφλοίς ανάβλεψιν», των ψυχικά ασθενών, επειδή μένουν μακράν Αυτού, που ήλθε «ιάσασθαι τους συντετριμένους την καρδίαν», των δούλων της αμαρτίας, επειδή εννοούν να απορρίπτουν «την ελευθερία, η Χριστός ημάς ηλευθέρωσεν» (Γαλ. ε΄1), η θέα εκείνων που στέκονται μακριά από τη σωστική κιβωτό, την Εκκλησία του Χριστού, γεμίζει την ψυχή κάθε πιστού με οδύνη.

Για πόσους και πόσους ο Χριστός σήμερα, είναι ο Μέγας Άγνωστος; Άγνωστος είναι ο Χριστός για όλους εκείνους, που πότε δεν τον πλησίασαν συνειδητά, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν να γνωρίσουν τη διδασκαλία Του, ποτέ δεν αποσπάσθηκαν από τις καθημερινές γήινες απασχολήσεις, για κάτι υψηλότερο και πνευματικότερο. Άγνωστος είναι ο Χριστός για τους; ανθρώπους που ζουν λατρεύοντας την κοιλιά τους, τα κατώτερα ένστικτα τους, τις προτιμήσεις των αδυναμιών τους, την τσέπη τους και τα υλικά συμφέροντα τους. για όλους όσοι δε βλέπουν τίποτα άλλο στη ζωή τους, εκτός από το χρήμα, το επάγγελμα, την περιουσία και το σαρκικό εαυτό τους. για τις μυριάδες των νέων με την ανέμελη ζωή, τις εξωφρενικές αντιλήψεις, τα ζωώδη ενδιαφέροντα, τις ανελεύθερες ιδέες, τις αντιπαραδοσιακές πεποιθήσεις.  Αλλά Άγνωστος είναι ο Κύριος και για τους χριστιανούς εκείνους, που επιφανειακά θρησκεύουν. Για τους ρηχούς και αβαθείς. Για τους τυπολάτρες, «τους διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την κάμηλον» (Ματθ. κγ΄ 24), που συνδυάζουν θρησκευτικότητα και συμφέρον, ευσέβεια και σκληρότητα, πίστη και φανατισμό, ηθική με χολή και φθόνο και κακεντρέχεια. Μα ακόμα είναι Άγνωστος ο Ιησούς για όλους εκείνους, που τιμήθηκαν με κάποιο υπεύθυνο αξίωμα και πολιτεύονται συνδυάζοντας τη Χάρη του Θεού με τις προσωπικές εγωιστικές αντιλήψεις τους, με τα εγωπαθή ατομικά τους συμφέροντα, με την στενοκαρδία και το λιβανωτό της φιλαυτίας, με την ικανοποίηση παθών και αδυναμιών. Για όλους αυτούς ο Ιησούς παραμένει ο Μέγας Άγνωστος.

 

Τι κι αν «εφανερώθη εν σαρκί»; Τι κι αν ήλθε, ίνα «ποιήση καινά πάντα»; (Β ΄Κορ. ε΄17). Τι και αν ήρθε «κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν»; (Λουκ. δ΄ 18). Αυτοί μένουν δούλοι και αιχμάλωτοι των αδυναμιών τους. Και τούτο γιατί αγνοούν το Σωτήρα. Ή, κι αν Τον έχουν πλησιάσει, Τον πλησιάζουν χλιαρά, με μία πίστη αναιμική, ίσως δε και από υπολογισμούς ανιδιοτελείς, πάντως χωρίς ειλικρινή αγώνα αφομοιώσεως της ανακαινιστικής διδασκαλίας Του. ποια θέση έχει στη ζωή σου ο Σαρκωθείς Θεός; Κυβερνά την καρδιά σου; Κατευθύνει τα βήματα σου; Εμπνέει την σκέψη σου; Είναι ο προσωπικός σου Σωτήρας και Λυτρωτής; Εάν ναι, είσαι μακάριος. Εάν όχι, τότε μη παρατείνεις την πνευματική αυτή αυτοκτονία σου. Πλησίασε το Σωτήρα σου με διάθεση απόλυτης υποταγής στο πανάγιο θέλημα Του. και μην επιτρέψεις πότε στον εαυτό σου να είναι για σένα ο Ιησούς ο Μέγας Άγνωστος, αλλά ο προσωπικός σου Λυτρωτής, ο Θεός της ψυχής σου. Εάν το κάνεις, τότε θα νιώσεις όλο το μεγαλείο και την ωραιότητα των Χριστουγέννων.

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Δεκέμβριο του 2004.