«Καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Κατά την ανεπανάληπτη νύκτα της κατά σάρκα γεννήσεως του Κυρίου στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, οι Άγγελοι υμνολογούσαν τον Θεό κι έψαλλαν: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Το νήπιο της Βηθλεέμ θα ήταν η ευδοκία του Θεού στη γη και η ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων. Ο Προφήτης είχε αποκαλέσει τον Ιησού «άρχοντα της ειρήνης» και ο ίδιος ο ενανθρωπήσας Κύριος είπε προς τους Μαθητές Του: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν». Που όμως η ειρήνη στην ανθρωπότητα; Δεν είναι όντως ο Χριστός ο άρχοντας της ειρήνης; Το μήνυμα των Αγγέλων κατά τη γέννηση Του ήταν λόγος κενός; Η ειρήνη απουσιάζει και από τις ανθρώπινες καρδιές και από τις ανθρώπινες κοινωνίες και από τα κράτη. Ο Χριστός είναι ο άρχοντας της ειρήνης. Και με την ενανθρώπηση Του έφερε όντως πραγματική ειρήνη, αλλά για όσους Τον πιστεύουν, για όσους Τον δέχονται, για όσους βάζουν ως οδηγό τους την διδασκαλία του και τις εντολές Του, για όσους κάνουν προσωπική τους υπόθεση τη λύτρωση που έφερε στον κόσμο. Για εκείνους που τον περιφρονούν και ζουν μακριά από τη λυτρωτική Χάρη Του, δεν είναι άρχοντας της ειρήνης. Δεν παραβιάζει την ανθρώπινη θέληση ο Κύριος.

 

Θέλει την ανθρώπινη ελεύθερη παραδοχή στο μήνυμα Του. Τους καλεί κοντά Του. Κι ενώ για όλους ήρθε, για όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους έγινε άνθρωπος κι ανέβηκε στον Σταυρό, όμως στο κάλεσμα Του λέει: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθείν». Δεν επιβάλλεται με την βία. Δεν εξαναγκάζει την ανθρώπινη θέληση. Αφήνει στον άνθρωπο την ελεύθερη εκλογή. Μπορούμε να δεχθούμε τη λύτρωση του Ιησού, όπως μπορούμε και να την περιφρονήσουμε. Περιφρονώντας όμως τον Ιησού, περιφρονούμε την ειρήνη και τη χαρά της ψυχής μας. Είναι πικρή η πραγματικότητα ότι μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν έχουν δεχθεί το μήνυμα του Ιησού, ενώ κι απ’ αυτούς που είναι βαπτισμένοι στο όνομα Του, πολλοί δεν τον ακολουθούν συνειδητά. Έτσι, χωρίς τον Ιησού στην καρδιά, παραμένουν ταραγμένοι στην ψυχή, χωρίς καρδιακή ειρήνη και χαρά. Ιδού το δράμα της ανθρώπινης κοινωνίας σήμερα. Λείπει η ειρήνη, γιατί απουσιάζει ο άρχοντας της ειρήνης. Και απουσιάζει, γιατί οι άνθρωποι τον περιφρόνησαν. Ο Χριστός για πολλούς είναι ακόμα ο μεγάλος άγνωστος. Επικρατούν συμφέροντα, η αμαρτωλή ζωή, οι ανθρώπινες εγωπάθειες και κακίες. Δεν επικρατεί ο Χριστός κι διδασκαλία Του, γι’ αυτό και η απουσία της ειρήνης. Όσες καρδιές έχουν δεχθεί τον Ιησού, αυτές μονάχα έχουν πείρα της ειρήνης και της λυτρώσεως που το Νήπιο της Βηθλεέμ έφερε στη γη.

 

Και αποτελεί ασφαλώς τραγική ειρωνεία κάθε προσπάθεια ειρήνης, είτε ατομικής είτε κοινωνικής, με την απουσία του άρχοντα της ειρήνης Ιησού. Και η ειρωνεία είναι ακόμα πιο χτυπητή, όταν ακούει κανείς συνθήματα ειρήνης από εκείνους οι οποίοι σφαγιάζουν λαούς, παραβιάζουν την ανθρώπινη ελευθερία, καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και υποδουλώνουν τους ανθρώπους. Γι’ αυτό το σύνθημα της ειρήνης είναι απλούστατα ένα υπνοφόρο φάρμακο που αποκοιμίζει τους άλλους, για να μπορούν εύκολα να τους καταβροχθίζουν. Μόνο ο Χριστός είναι η ειρήνη των ανθρώπων. Γιατί μονάχα Αυτός ειρηνεύει την ανθρώπινη καρδιά και αναπαύει τη συνείδηση, γιατί χαρίζει τη λύτρωση και τη συγγνώμη. Μονάχα ο Χριστός ειρηνεύει τις ανθρώπινες κοινωνίες, γιατί διδάσκει την αληθινή δικαιοσύνη, το σεβασμό της ελευθερίας του άλλου και την αγάπη στις σχέσεις των ανθρώπων. Μονάχα η διδασκαλία του Χριστού και το μήνυμα της Βηθλεέμ, δημιουργούν αληθινή ειρήνη, ατομική, οικογενειακή, κοινωνική και παγκόσμια. Η αναζήτηση της ειρήνης μακριά από τον Χριστό παραμένει πάντοτε μια ουτοπία και μια χίμαιρα. Ας ανοίξουμε όλοι τις καρδιές μας με πίστη και απλότητα, με ταπείνωση και ευλάβεια στον άρχοντα της ειρήνης. Και τότε η ειρήνη του Θεού «η υπερέχουσα πάντα νουν», θα πλημμυρίσει τον εσωτερικό μας κόσμο.

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Δεκέμβριο του 2001